۲۹بهمن سالگرد قیام قهرمانانه مردم تبریز در سال ۱۳۵۶
۲۹بهمن سالگرد قیام قهرمانانه مردم تبریز در سال ۱۳۵۶-۲۸بهمن۹۹
سالگرد قیام قهرمانانهٴ مردم تبریز در سال۱۳۵۶
روز ۲۹بهمن سال۱۳۵۶ مردم قهرمان تبریز با قیام قهرآمیز خود پایههای دیکتاتوری پوسیده سلطنتی را به لرزه درآوردند و یکبار دیگر خاطره دلاوران مشروطه را زنده کردند.
هسته اصلی این قیام را دانشجویان انقلابی تشکیل میدادند که با شکستن محاصره دانشگاه خود را به صفوف تودهها رساندند و کار آمادهسازی و بسیج آنان را تدارک دیدند.
در این قیام قهرمانانه، مردم تبریز با استفاده از انواع سلاحهای دستساز بهویژه کوکتل، مراکز سیاسی، نظامی و اقتصادی رژیم، همچون مرکز حزب فرمایشی رستاخیز را به آتش کشیدند
و با فلجکردن نیروهای سرکوبگر رژیم شاه، برخی از مناطق شهر را به کنترل خود گرفتند.
قیام تبریز، نقطهعطفی در گسترش مبارزات ضدسلطنتی مردم ایران بود و شتابی چشمگیر به حرکت تودههای خشمگین داد.
پس از قیام، سرلشکر آزموده استاندار وقت آذربایجان به تلویزیون آمد و در حالی که از نگرانی گریه میکرد گفت:
اغتشاشگران آذربایجانی نبودند و از خارج مرزها آمده بودند.
استاندار آذربایجان: اینها که شما دیدید اینها آذربایجانی نبودند اینها تبریزی نبودند
رژیم شاه مسئولیت قیام تبریز را به عهدهٔ ”مارکسیستهای اسلامی“دانست.
«مارکسیستهای اسلامی» عبارت تولید شده دیکتاتوری شاه برای نامگذاری مجاهدین بود.
رادیوی رژیم شاه:
بر اثر تحریکات پارهایی از عناصر شناخته شده که خود را مارکسیستهای اسلامی مینامیدند چند گروه در خیابانهای شهر به راه افتادند
یک مرد: گفتند اینها اهل تبریز نبودند اینها از اونور مرزها آمده بودند
در همان زمان سازمان مجاهدین خلق ایران در جزوهیی به نام «تحلیل جنبش خلق قهرمان تبریز» که در زندان تدوین شده بود قیام تبریز را نقطه عطفی در جنبش دموکراتیک خلق علیه دیکتاتوری شاه توصیف کرد و نوشت:
رژیم (شاه) در این مرحله از انحطاط خود، با تضادهای بسیار خردکنندهای مواجه است.
اگر جریانهای را سرکوب نکند طبیعی است که رشد چشمگیری خواهند داشت. و بالمآل بایستی فاتحهٔ دیکتاتوری را بخواند.
اگر سرکوب کند باز هم مشکلات عدیدهای ایجاد میشود که در نهایت باز هم موجودیت دیکتاتوری را تهدید میکند.
بنابراین تا آنجا که ما میتوانیم بفهمیم، رژیم بایستی میان قطبین این تضاد مسیر زیگزاگی و نوسانی را طی کند.
پیام شماره ۵ ارتش آزادیبخش:
شاه در مرحله پایانی، پس از قیام مردم تبریز در ۲۹بهمن ۵۶ میگفت اغتشاشگران از آنسوی مرز میآیند. اما کار که بالا گرفت، هشت ماه و نیم بعد، در ۱۶آبان ۵۷ به شنیدن «پیام انقلاب ملت ایران» اذعان کرد.
شاه: من نیز پیام انقلاب شما ملت ایران را شنیدم...
متأسفانه در کنار این انقلاب دسیسه و سو استفاده دیگران از احساسات و خشم شما آشوب هرج و مرج و شورش نیز به بار آورد موج اعتصابها نیز که بسیاری از آنها برحق بوده اخیراً تغییر ماهیت و جهت یافت تا چرخهای اقتصاد مملکت و زندگی روزمره مردم فلج شود.
اکنون شیخ نیز با زبان و شیوه خاص خود به همان راه میرود.
خامنهای:
این که یک عدهیی از این تجمع، از این انگیزه سوءاستفاده کنند بیایند به قرآن دشنام بدهند. به اسلام دشنام بدهند، به پرچم اهانت کنند، مسجد را بسوزانند، تخریب کنند آتش بزنند یک حرف دیگه است.
اینها دو مقوله است. اینها را با هم مخلوط نباید کرد.
موسی خیابانی در گفتگو با نشریه مجاهد گفت:
شاه پس از سرکوب تظاهرات و قیام مردم قم در ۱۹ بهمنماه ۵۶ گمان میکرد که با آن حرکت و کشتار وحشیانه جنبش تودهگیر مردم را مهار کرده و یا آن را در نطفه خفه کرده است.
لاکن قیام مردم تبریز آن محاسبات را نقش بر آب نمود و بهعلت ویژگیهایی که داشت فاز جدیدی را در جریان جنبش پدید آورد.
این قیام نقطه آغاز سلسله حرکتها و قیامهای مشابهی شد که بعداً در سایر شهرها نیز بهوقوع پیوست.
سازمان مجاهدین در جزوه تحلیلی از زندان به مردم تبریز درود فرستاد و افزود:
از قهرمانیها و فداکاریهای خلق تبریز تجلیل میکنیم و به این خلق مجاهد پرور از ستارخان سردار ملی گرفته تا «محمد حنیفنژاد» «فرزند کبیر خلق تبریز در دوران اخیر و شهید راهگشای تبریز، بنیانگذار سازمان مجاهدین خلق ایران» درود میفرستیم.
جنبش اخیر نشان داد که فیالواقع تبریز یک شهر مجاهد است و شهدا و اسرایش (زندانیان سیاسی) را تنها نمیگذارد و هرگز فراموش نمیکند.
سخنان مسعود رجوی در میتینگ تبریز
«و ما مجاهدین امروز برآنیم که دل تبریز را، یعنی نبض تمام ایران را به شادی و لبخند بیاوریم تا سردار هم بخندد.
داشتم زادگاه تاریخی، سیاسی و عقیدتی مجاهدین خلق را میگفتم در تبریز که حالا میرسیم به زادگاه تشکیلاتی ما، که فکر میکنم با وجود شهید بنیانگذار ”محمدحنیفنژاد“ احتیاجی به شرح ندارد،
باز هم سردار فرزند دیگری را فرستاد، سایر خواهرها و برادرهایش را جمع بکند، در گوشه و کنار کشور، پس این تبریز شعر مشعلداران برای هر مجاهد خلق نه یک دیار، دیار غیر... . و نه یک وادی ناآشنا، بلکه زادگاه درد آشنای سیاسی ـ عقیدتی و تشکیلاتیاش هست که امروز من هم به زیارتش نائل شدهام.
بارخدایا ما را برای میراث سردار همهٔ اولیا و سردارانت شایسته کن.
خدایا شهدای آزادی را که شهدای راه تو هستند ما را شایسته کن، برای برداشتن کولهبارهاشون پس ما را برای شهر، شهر ستار و خیابانی، شهر مجاهدان و مبارزان، شهر ۲۹بهمن، فرزندان شایستهای قرار بده،
آنقدر که کاری کنیم که آذربایجان و بل تمام ایران بهطور پایدار و مستمر لبخند شادی بر لب داشته باشه چنانکه سردار میخواست.
پس بهگفتهٔ معلم کبیر تبریز شهید تمام خلق خیابانی کبیر ”ای آزادیخواهان که عهد و میثاق بستهاید یا بمیرید و یا ایران را آزاد کنید.
بیائید قول شرف خود را تکرار کنید که ایران را به آزادی واقعی نائل خواهید ساخت» “
شعار جمعیت: ما همه حامی توایم مجاهد، رجوی میرزمد، ارتجاع میلرزد
مطالب مرتبط
نگاهی به قیام تبریز و خروش جوانان شورشی این شهر – قیام ایران
۲۹ بهمن ۱۳۵۶ - قیام مردم قهرمان تبریز