شعر تلخ‌وار ـ برای کارگران معدن
این تلخ‌وار برای کارگران معدن
ای زندگان
این زندگیست که ما داریم
ما کاشفان سنگ زغال در عمق کوه
این سینه خیز، خزیدن
به سوی لقمه نانی در حفره نمور معدن تاریک
بی‌آفتاب و تابش گرمش
ای زندگان! این چیست؟ زندگیست که ما داریم
با صورتی سیاه با جامه‌ای سیاه
چون بی‌ستاره شبی بی‌ماه
در دودناک هوای پر از سموم