برگ‌های بی‌خزان ـ مریم فارسی

برادر من مجاهد شهید حسن فارسی است که یکی از شهدای قتل‌عام ۶۷ است. حسن در ۱۷شهریور ۱۳۴۱در تهران بدنیا آمد، شانزده ساله بود که موج انقلاب ضدسلطنتی مسیر زندگی او را دستخوش تغییر کرد.

او با شرکت در تظاهرات ضدسلطنتی خود را در رود خروشان خلق ِمشتاق آزادی یافت، در سال ۵۸با سازمان مجاهدین آشنا شد.

از اردیبهشت ۵۸در انجمن جوانان مسلمان دولت‌آباد شروع به فعالیت کرد، با شروع سال تحصیلی به بخش دانش‌آموزی منتقل شد و فعالیت خود را در انجمن دانش‌آموزان مسلمان دبیرستان دارالفنون تهران ادامه داد.

حسن مدتی بعد به‌دلیل شایستگیهای او مسئول انجمن شد، در سال ۵۹ همزمان با تشکیل اتحادیهٔ انجمنهای دانش‌آموزان مسلمان تهران او نیز وارد فعالیت‌های حرفه‌یی گردید.

حسن در خرداد ۶۶پس از پایان حکمش از زندان آزاد شد و بلافاصله به سازمان وصل شد و به منطقه نزد سازمان رفت.

او دو بار به‌عنوان پیک برای وصل سایر زندانیان آزاد شده به تهران برگشت و در دو مأموریت موفق، توانست بسیاری از زندانیان را به سازمان وصل کند.

او در آخرین مأموریتش در دیماه سال ۱۳۶۶در تور وزارت اطلاعات افتاد و در روزی که قرار بود اکیپ را از تهران خارج نماید بر سر قرار در خیابان امیرآباد تهران دستگیر گردید.

خیلی نگران شدم محملهایم را در ذهنم مرور کردم و آمادهٔ وضعیت بعدی شدم، یک هفته گذشت خبری از او نشد! یکروز یکی از بچه‌ها به نزد من آمد و من رد حسن را از او گرفتم او گفت“ از بچه‌ها شنیدم که دستگیر شده است“ .

اما در همان سه ماهی که بعد از آزادی و دستگیری حسن در ایران بودم، حسن قهرمانانه اطلاعاتش را حفظ کرد، و هیچ ردی از ما به دشمن نداد.

این در حالی بود که برای وزارت اطلاعات روشن بود که حسن پیک سازمان است و اطلاعات زیادی از نفرات اعزامی دارد.

من سال‌ها بعد از طریق زندانیانی که از قتل‌عام جان بدر بردند فهمیدم که وزارت اطلاعات برای این‌که به اسامی تیم اعزامی دست پیدا کند حسن را به‌شدت زیر شکنجه برده بود. ! اما او حسرت اسامی را به دل بازجویان جنایتکار آخوندها گذاشت.

من و تمام کسانی که تیم اعزامی او بودیم تنها به این دلیل اکنون در سازمان هستیم که او اطلاعاتش را حفظ کرد».

به این ترتیب برای نخستین بار هیبت خوفناک زندان اوین را به سُخره گرفته و با ارادهٔ مجاهد خلق آن را درهم شکستند.