گامهای پیروزی ـ قسمت اول
گفتگو با دولت نوروزی نماینده شورای ملی مقاومت در انگلستان و صفورا سدیدی
روز ۳۰مهر ۱۳۷۲ که مریم رجوی بهعنوان رئیسجمهور برگزیدهٔ مقاومت ایران برای دوران انتقال حاکمیت به مردم ایران معرفی شد، روز معرفی بدعتی در فرهنگ و جامعهٔ سنتی ایران بود. در تاریخ ایران نخستین بار یک زن در جایگاه رهبری سیاسی قرار گرفت. اگر چه این معرفی در یک جنبش در حال مقاومت و در خارج ایران روی داد، ولی در جوهر خود بهدلیل سلطه تاریخی نگرش استثماری، قد علم کردن در برابر دیوار ناباوریها بود.
معرفی مریم رجوی بهعنوان رئیسجمهور دوران انتقال حاکمیت به مردم ایران، یک زد و خورد فکری بین باورهای کهن و استثماری با تولد اندیشهٔ ضداستثماری و پیشبرد جنبش برابری را برمیانگیخت. در کاکل این اندیشهٔ استثماری، سلطهٔ اندیشهٔ ارتجاعی و زنستیز آخوندی در هیأت حاکمیت سیاسی است. از این رو رهبری مریم رجوی، از دل تضاد واقعی جامعهٔ ایران با حاکمیت ولایت فقیه برآمده است. بیسبب نبود که رهبری مقاومت این تحول مهم را «کارآترین سلاح استراتژیک» در نبرد با حاکمیت زنستیز آخوندی توصیف نمود.