آخوند نیری که بود؟
ظهر پنجشنبه ۱۴ فروردین آخوند اژه‌ای سردژخیم قضائیه‌ی جلادان با انتشار بیانه‌ای از مرگ آخوند جنایتکار نیری خبر داد. اما نیری که بود؟
نیری متولد سال ۱۳۳۵ بود؛ یعنی در زمان انقلاب ضدسلطنتی فقط ۲۲ سال داشته، نیری از طلبه‌های مدرسه‌ی حقانی و از شاگردان آخوند جنایتکار محمد گیلانی و بعد احمد جنتی بوده.
سال ۱۳۵۹ بهشتی که رئیس شورای عالی قضایی رژیم بود نیری رو به علی قدوسی دادستان کل وقت رژیم معرفی می‌کنه و یکشبه این آخوند به یک قاضی تبدیل می‌شه و بعد هم حاکم شرع یکی از شعب بیدادگاه‌های زندان اوین شد.
بعد از این‌که آخوند گیلانی به‌پاس کشتار مبارزان و به‌خصوص مجاهدین ازجمله صدور حکم اعدام برای فرزندان مجاهد خودش به‌فرمان خمینی به عضویت شورای نگهبان دراومد، نیری رو هم به ریاست حاکم شرع رژیم ارتقا داد. یعنی به‌خاطر جنایت‌ها و اعدام‌هایی که به‌فرمان خمینی انجام داده بود به چنین مقامی در این حکومت رسید.
در تابستان سال ۱۳۶۷، جایی که خمینی حکم یا فتوایی برای اعدام تمام زندانیان مجاهد سر موضع صادر می‌کنه. این حکم چند مخاطب داره که اعضای هیئت مرگ رژیم بودن.
اسم حسینعلی نیری اولین نفر این هیئته که این‌طور نوشته:
کسانی‌که در زندان‌های سراسر کشور بر سر موضع نفاق خود پافشاری کرده و می‌کنند محارب و محکوم به اعدام می‌باشند و تشخیص موضوع نیز در تهران با رأی اکثریت آقایان حجت‌الاسلام نیری قاضی شرع، و جناب آقای اشراقی دادستان تهران و نماینده‌ای از وزارت اطلاعات می‌باشد.
بله نیری و هیئت مرگ ۳۰هزار مجاهد و مبارز سر موضع رو فقط به‌خاطر داشتن عقاید آزادی‌خواهانه در ظرف ۲ ماه اعدام کردن.
چندماه از این جنایت هولناک نگذشته بود که خمینی در ۲۳ آبان ۶۷ در نامه‌ای به نیری این‌طور نوشته:
«از آنجا که مقامات بالای قضائی کشور هیچ‌گونه حساسیتی در مورد مسائل تکان‌دهنده‌ی فوق ندارند به حجتی‌الاسلام آقایان نیری و رئیسی مأموریت داده می‌شود که طبق آنچه تشخیص می‌دهند در چارچوب اسلام عزیز در موارد مذکور اقدام نمایند.
۱۱ دی‌ماه خمینی در حکم دیگه‌ای به نیری جنایتکار نوشته:
«از آنجا که گزارشات متعددی در مورد ضعف دستگاه قضائی به این‌جانب رسیده است. به‌جناب‌عالی و حجت‌الاسلام رییسی مأموریت قضائی داده می‌شود تا نسبت به گزارشات شهرهای سمنان، سیرجان، اسلام‌آباد و درود رسیدگی نموده و فارغ از پیچ‌وخم‌های اداری با دقت و سرعت آنچه حکم خداست در موارد مذکور اجرا نمایند.
در این سلسله احکام جنایت‌کارانه که به دستور خمینی و با دست نیری و رئیسی دو جنایتکار خبیث انجام می‌شد می‌رسیم به اول بهمن ۱۳۶۷ که خمینی در نامه‌ای به قضائیه‌ی جلادان این حکم رو صادر کرده:
حکم به آقایان نیری و رئیسی (رسیدگی به پرونده‌های راکد در شورای عالی قضایی) در متن حکم نوشته: «کلیه‌ی پرونده‌هایی که تا کنون در آن شورا با کمال تعجب راکد مانده است و اجرای حکم خدا (یعنی اعدام) تأخیر افتاده است، دراختیار حجت‌الاسلام آقایان نیری و رئیسی قرار دهید. تا هرچه زودتر حکم خدا را اجرا نمایند.
یک‌ماه بعد به دستور خمینی به تنکابن فرستاده می‌شه تا سریعاً احکام اعدام رو اجرا کنه و بساط چوبه‌های دار و شکنجه و کشتار رو به‌راه بیندازه و این جنایتکار هم همین کار رو انجام می‌ده.
بعد هم خمینی نیری رو مسئول مصادره‌ی اموال در قضائیه‌ی رژیم قرار می‌ده
رزومه‌ی این قاضی مرگ و آخوند جنایتکار در همین کارهای جنایت‌کارانه ادامه داشته که از این قرار بوده:
عضو هیئت امنای ستاد اجرای فرمان خمینی از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۹ تا هر چه میخواهد چپاول کند.
اضافه بر آن همزمان قائم‌مقام دیوان عالی رژیم از سال ۱۳۶۸ تا شهریور ۱۳۹۲.
رئیس دادگاه انتظامی قضات رژیم از شهریور ۱۳۹۲ تا لحظه‌ی مرگ.
این جنایتکار در عرصه‌ی بین‌الملل هم شناخته شده بود و عفو بین‌الملل در رابطه با خبر مرگ نیری نوشت: «حسینعلی نیری باید در زمان حیاتش تحت تحقیقات جنایی قرار می‌گرفت، از جمله برای جرایم علیه بشریت» «مرگ نیری نباید حق قربانیان و خانواده‌هایشان برای دانستن حقیقت و اجرای عدالت را سلب کند»
بله نیری، معروف به قاضی مرگ که به جنایتکارانی مثل مقیسه‌ای و رازینی و گیلانی دیگر جنایتکاران در جهنم پیوسته، چنین شخصی بوده.