فراسو ـ دستمزد کارگران در سال ۱۴۰۴ در قعر جدول فقر
گفتگو با عباس داوری مسئول کمیسیون کار شورای ملی مقاومت ایران
روز شنبه نهم فروردین ۱۴۰۴، قیمت دلار در بازار آزاد ایران با ثبت یک رکورد جدید، به ۱۰۵ هزار و ۱۰۰ تومان رسید. این افزایش چشمگیر، که تنها در چند روز ابتدای سال جدید بیش از ۵ هزار تومان رشد را نشان می‌دهد، بار دیگر شکنندگی ساختاری اقتصاد ایران در حاکمیت آخوندی را به نمایش گذاشت. این پدیده پرسش‌هایی اساسی درباره تأثیر آن بر تورم، قدرت خرید مردم و دستمزدها مطرح می‌کند
یکی از مهم‌ترین پیامدهای افزایش قیمت دلار، کاهش قدرت خرید دستمزدها است. در حالی که حداقل دستمزد کارگران برای سال ۱۴۰۴ احتمالاً با افزایشی در حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد تعیین شده است، این میزان در برابر تورم فزاینده و جهش ارزی ناچیز به نظر می‌رسد. به‌عنوان مثال، اگر حداقل دستمزد ماهانه کارگران در سال ۱۴۰۴ به حدود ۱۱ میلیون تومان برسد، با دلار ۱۰۵ هزار تومانی، این مبلغ تنها معادل ۱۰۵ دلار خواهد بود. این رقم نه تنها در مقایسه با استانداردهای جهانی ناچیز است، بلکه در قیاس با هزینه‌های واقعی زندگی در ایران نیز ناکافی است
مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارش اخیر خود اعلام کرده که بیش از ۳۰ درصد جمعیت ایران زیر خط فقر قرار دارند. افزایش قیمت دلار این شکاف را عمیق‌تر می‌کند، زیرا دستمزدها نه تنها با تورم واقعی همگام نیستند، بلکه ارزش واقعی آنها در برابر ارز خارجی نیز به‌شدت کاهش یافته است. این وضعیت، کارگران و حقوق‌بگیران را در چرخه‌ای از فقر و ناامنی اقتصادی گرفتار می‌کند؛ و کرده است.
حسین حبیبی، عضو هیأت مدیره کانون حکومتی شوراهای کار با اشاره به حداقل دستمزد مشخص شده حکومتی گفت: حتی به سبد معیشتی که خودشان با تمام ملاحظه کاریها مبلغ ۲۴میلیون تومان تصویب کردند که سبد واقعی هم نبود، پایبند نماندند؛ رقم دستمزد از نصف سبد معیشت هم کمتر به تصویب رسید. حال آن که هزینه‌های واقعی زندگی چیزی بیش از ۵۰میلیون تومان است. وی افزود: کارگرانی که امنیت شغلی ندارند، هیچ زمان دستمزد شایسته نخواهند داشت؛ فرقی هم نمی‌کند چه دولتی یا چه وزیری سر کار باشد.