فقدان ایمنی در کارگاه‌ها و محیط‌های کارگری
فقدان قوانین و تجهیزات ایمنی در کارگاه‌ها و محیط‌های کارگری کشورمان به بحرانی برای جان و سلامت کارگران تبدیل شده است،
بر اساس گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس رژیم، در سال‌های ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱، سه هزار و ۸۲۶ نفر بر اثر سوانح در محیط کار جان خود را از دست داده‌اند، مرگ بر اثر حادثه ناشی از کار که در ایران بعد از تصادف‌های جاده‌ای، دومین عامل مرگ‌ومیر آدم‌هاست.
اگر بخواهیم مقایسه‌ای داشته باشیم، در نروژ کمتر از ۱۰ نفر در سال بر اثر حوادث کارگری جانشان را از دست می‌دهند، اما در کشورمان نزدیک به ۲ هزار نفر در سال.
برای سال‌های ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ آمار حوادث کارگری ثبت شده توسط نهاد‌های رژیم فقط برای کارگرانی که بیمه داشته و نام آنها در سازمان تأمین اجتماعی ثبت شده، ۸۴ هزار و ۶۳۸ نفر بودند.
همه می‌دانند که بسیاری از کارگران در کارگاه‌هایی کار می‌کنند که اصلاً بیمه نیستند، بخصوص کارگران ساختمانی.
وزارت کار رژیم برای سال ۱۴۰۱ اعلام کرد که ۴۵۵ نفر به دلیل حوادث ناشی از کار، فوت کرده‌اند، اما سازمان پزشکی قانونی این عدد یعنی تعداد فوتی‌ها حدود ۱۹۰۰ نفر اعلام کرده است که نشان می‌دهد بسیاری از کارگران محروم اصلا بیمه نیستند و اسمشان جایی ثبت نشده است.
در این میان معادن کشورمان جایی است همواره در آن حوادث و فجایعی رخ می‌دهد و جان کارگران از دست می‌رود اما رژیم کمترین کاری برای ایمنی معدنکاران انجام نمی‌دهد.
بر اساس گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس رژیم هر ساله به طور متوسط ۵ حادثه در هر معدن رخ می‌دهد.
یک عضو کمیته عالی باصطلاح حفاظت فنی وزارت کار رژیم گفت: «ما شاهدیم در روزی که کارشناس برای ارزیابی به کارگاهی سر می‌زند، کارفرما تجهیزات امداد و نجات و کفش و کلاه حتی قرض می‌کند تا کارشناس بیمه را گول بزند. بعد هم تجهیزات را جمع می‌کنند و تمام.»
خامنه‌ای برای برنامة موشکی و پروژه بمب اتمی صدها میلیارد دلار هزینه می‌کند و مجهز‌ترین تونل‌ها را می‌سازد اما کمترین کاری برای سلامت و ایمنی کارگران در کارگاه‌ها و بخصوص معادن انجام نمی‌دهد.