غنی‌سازی اورانیوم

یکی از موضوعات مناقشه برانگیز و جنجالی که به ابر بحرانی برای رژیم آخوندی تبدیل شده، پروژه‌ٔ اتمیه! رژیم مدعیه که پروژه‌اش صلح‌آمیزه؛ اما افشاگریهای مقاومت ایران عکس این پدیده رو مطرح کرده و الآن می‌بینیم که کسی حرف رژیم رو باور نمی‌کنه. موضوع اصلی که مذاکرات هم حولش می‌چرخه بحث اورانیوم غنی‌شده و سازوکار غنی‌سازیه. حالا توی این بخش می‌خواهیم ببینیم که اورانیوم غنی‌شده چیه و متناسب با درصد غنی‌شده چه ویژگی‌ها و کاربردهایی داره که این‌قدر سرش دعواست.

اورانیوم ۲۳۵ غنی‌شده (U-۲۳۵) یک ماده کلیدی در فناوریهای هسته‌ای غیرنظامی و نظامیه. حالا بسته به سطح غنی‌سازی شده، چگالی و مدت‌زمان ماندگاری اون کاربردهایش متفاوته

اورانیوم به‌طور طبیعی به‌صورت دو ایزوتوپ اصلی یافت میشه که شاید تو خبرها هم بگوش‌تون خورده باشه.

یکی U-۲۳۸ که B ۹۹/۳%اورانیوم طبیعی رو تشکیل میده و غیرشکافت‌پذیر است یعنی نمیشه به‌سادگی اون رو شکست و باهاش کاری انجام داد

یک مدل دیگر U-۲۳۵ که B ۰/۷%اورانیوم طبیعی رو تشکیل میده ولی این مدل شکافت پذیره و میشه باهاش واکنش زنجیره‌یی ایجاد کرد.

یعنی اورانیوم رو که به شکل طبیعی شما از معدن در میاری ۹۹درصدش u۲۳۸ و فقط ۰.۷ درصدش اورانیوم u۲۳۵ ولی همه با اون u۲۳۵ کار دارند.

غنی‌سازی اورانیوم که حالا ازش زیاد صحبت میشه یعنی فرآیندی که طی اون شما میزان اورانیوم u۲۳۵ رو توی یک نمونه اورانیوم افزایش میدی یعنی از اون ۰.۷درصد اولیه می‌بریش بالا. حالا هر چقدر بیشتر غنی‌سازی کنید میتونید میزان درصد اورانیوم ۲۳۵ رو ببرید بالا. که اصطلاحا بهش میگن درصد غنی‌سازی یعنی میگن این اورانیوم چند درصد غنی‌سازی شده. بسته به میزان درصد غنی‌سازی این اورانیوم رو برای مصارف مختلف طبقه‌بندی کردن.

مثلا برای استفاده غیرنظامی از اورانیوم در رأکتورهای انرژی هسته‌یی نیاز هست که اورانیوم ۳تا ۵ درصد غنی‌سازی بشه. که به اورانیوم با غنای پایین یا LEU Low-Enriched Uranium شناخته میشه.

کاربردهای اون در رأکتورهای آب سبک (LWR)، رأکتورهای آب تحت‌فشار (PWRs)، رأکتورهای آب جوش (BWR) هست.

این مدل اورانیوم غنی شده معمولاً در شکل میله‌های سوخت در رأکتورهای هسته‌یی قرار می‌گیرن و هر ۱۸ تا ۲۴ماه مصرف میشوند و باید جایگزین بشن.

سوخت مصرف شده رو هم بعد باید به‌صورت پسماند یک جایی دفن کنند که معمولاً مشکلات محیط‌زیستی هم ایجاد می‌کنه چون این‌طور نیست که دیگر میله خالی شده باشه بلکه هنوز مواد رادیواکتیو داره ولی دیگر قدرت این‌که رأکتور هسته‌یی رو بچرخونه نداره.

یک استفاده دیگر از اورانیوم غنی‌سازی شده در رأکتورهای تحقیقاتیه

برای این کار معمولاً باید اورانیوم رو بین ۱۲ تا ۲۰درصد غنی‌سازی کرد که بهش Heu یا اورانیوم بسیار غنی شده هم میگن.

کاربرد این راکتورها در تولید برخی داروها یا در فعالیت‌های صنعتی و کشاورزی و انجام برخی تحقیقات و آزمایشات خاصه.

طول عمر این مدل سوخت اورانیوم بر اساس میزان مصرف و اندازه هسته متفاوته، اما توی رأکتورهای تحقیقاتی می‌تونه ماه‌ها تا سال‌ها دوام بیاره

اما برای مصارف نظامی و ساخت بمب هسته‌یی باید اورانیوم رو بیش از ۹۰درصد غنی‌سازی کرد. یعنی اورانیومی که بالای ۹۰درصدش u۲۳۵ باشه. در این صورت واضحه که کاربرد او برای ساخت بمب هسته‌یی است.

مدت‌زمان پایداری این نوع اورانیوم طولانی مدت است و اگه به‌درستی ذخیره بشه می‌تونه چند دهه دوام بیاره

این اورانیوم بالای ۹۰درصد یا همون اورانیوم تسلیحاتی یک جای دیگر هم کاربرد داره و او نهم به‌عنوان نیروی محرکه در موتور زیردریایی‌ها یا ناوهای هواپیمابر که با سوخت اتمی حرکت می‌کنن.

با نگاهی به این واقعیت‌های علمی و روشن در مبحث غنی‌سازی اورانیوم می‌شه به‌خوبی دریافت که چرا کسی ادعاهای حکومت آخوندی مبنی بر صلح‌آمیز بودن پروژه‌ٔ اتمی اون رو باور نمی‌کنه وقتی رژیم صحبت از غنی‌سازی بالای ۶۰درصد می‌کنه. روز ۳ اردیبهشت گروسی گفت: «به عراقچی گفتم شما می‌توانید هر چه می‌خواهید بگویید، اما واقعیت این است که اعتمادی به این حرف‌ها وجود ندارد»

لطفا به اشتراک بگذارید: