دستمزد کارگران
اما بپردازیم به یک موضوع مهم این روزها، میهنمان ایران خانه‌ی ۱۵ میلیون خانوار کارگریه، کارگرانی که چرخ‌های اقتصاد این سرزمین رو می‌چرخونن. اما این روزها، چرخ زندگی خیلی از این زحمت‌کشان به‌سختی می‌چرخه. با وجود تلاش‌های شبانه‌روزی و بعضاً چند شیفته کارگران؛ اما خانواده‌های کارگری در سال ۱۴۰۳ با مشکلات معیشتی بی‌سابقه‌ای روبرو شدن. در آستانه‌ی روز جهانی کارگر به بررسی وضعیت معیشتی کارگران در سالی که گذشت می‌پردازیم و تلاش می‌کنیم تصویری واقعی از زندگی اون‌ها ارائه بدیم
در ابتدای سال ۱۴۰۳، حداقل دستمزد کارگران ۷ میلیون تومان تعیین شد. رقمی حدود ۱۱۵ دلار بود. اما در پایان سال دلار به ۱۰۰ هزار تومان رسید و دستمزد کارگر به ۷۰ دلار سقوط کرد. افزایش ۴۵ درصدی حداقل دستمزد کارگران چه تأثیری بر زندگی اون‌ها می‌گذاره؟
در سال ۱۴۰۳ همپا و شاید شتابان‌تر از نرخ دلار، تورم افسارگسیخته بود که بر سفره و معیشت کارگران تاخت، آمارهای مهندسی‌شده و حکومتی نرخ تورم سالانه رو ۳۲.۵ درصد اعلام کرد و این یعنی، قیمت کالاها و خدمات ضروری، به‌طور متوسط باید یک‌سوم افزایش پیدا می‌کرد که خودش تورم افسارگسیخته است؛ اما بر اساس گزارش‌های مرکز آمار رژیم در دی‌ماه تورم مصرف‌‌کننده ۳۲ درصد بوده. در عمل قیمت‌ها چنین روندی رو طی کردن
برنج نیم‌دانه‌ی طارم هاشمی در مهر ۱۴۰۳با افزایش قیمت به ۶۰ هزار تومان رسیده بود در هفته‌ی اول اردیبهشت ۱۴۰۴ همین برنج تا کیلویی ۱۴۵هزار تومان به‌فروش می‌رسه. یعنی بیش از ۱۴۰ درصد افزایش قیمت، لوبیاچیتی هم از ۱۱۰ هزار تومان به ۲۵۰ هزار تومان
روزنامه‌ی حکومتی خراسان در ۲۴ اسفند ۱۴۰۳ در رابطه با افزایش قیمت سایر کالاها از رشد ۱۰۰ تا ۲۰۰ درصدی خبر داده
حالا به سؤال ابتدای این گزارش برگردیم، افزایش ۴۵ درصدی حداقل دستمزد چه تأثیری بر زندگی کارگران می‌گذارد؟
هنوز کارگران حقوق فروردین‌ماه رو دریافت نکردن که با افزایش کرایه تاکسی ۳۶ درصد، افزایش تعرفه برق ۸۳ درصد و صفی از این افزایش قیمت‌ها مواجه هستن. یعنی افزایش حقوق ۴۰۴ نیامده دود شد و رفت.
سال۴۰۳ سال فقیرتر شدن کارگران بود و سال ۴۰۴ هم با این سیاست‌های حکومتی روند بیشتر فقیرتر شدن کارگران نتیجه‌ی سیاست‌های حکومت آخوندیه!!!