نگاهی به وضعیت زنان کارگر در ایران
کارگران در کشورمان با مشکلات بسیار روبرو هستند اما وقتی به زنان کارگر میرسیم این مشکلات چندین و چند برابر میشود، البته این مشکلات زندگی تمامی زنان را در بر میگیرد:
گزارش مجمع جهانی اقتصاد، نشان میدهد که ایران آخوندزده یکی از بدترین کشورها در زمینه تحقق برابری جنسیتی در میان کشورهای جهان است. رتبه رژیم در قعر جدول است و حتی زنان در کشورهایی مانند کنگو، پاکستان و مالی از لحاظ امکان دسترسی به آموزش، بهداشت و مشارکت اقتصادی و سیاسی، به مراتب وضعیتی بهتر از ایران دارند.
اساساً تبعیض و ستم و استثمار زنان در حاکمیت آخوندی بسیار عمیقتر از آن است که مجمع جهانی اقتصاد بر اساس اسناد رسمی رژیم داده است چرا که ناشی از زن ستیز بودن حاکمیت ولایت فقیه است:
خامنهای ولی فقیه ارتجاع برابری جنسیتی را با بقای حاکمیت دینفروش خودش در تعارض می بیند و ادارة خانه و تربیت فرزندان را اولویت کار زنان در ایران دانست.
خامنهای: « فریفتگان غافلِ حرفهای پوچ غربیها, اینقدر خانهداری را تحقیر نکنند. معنای خانهداری زن تربیت انسان است
اینهایی که از حقوق زن میخواهند دفاع کنند, میگویند چرا زن مدیریّت [نکند] ؛ مگر مدیریّتها یک افتخار است برای یک انسان که دنبال این باشد که چرا مدیریّتها [مخصوص مرد است] ؟ اسمش را هم میگذارند عدالت جنسیّتی؛ این عدالت است؟»
در کشورمان بیش از ۲۱ میلیون زن خانهدار در ایران وجود دارد که اصلاً بیمه نیستند، اگر خامنهای خانهداری را شغل محسوب میکند چرا این ۲۱ میلیون نفر را بیمه نمیکند؟
زنان۵۰ درصد جمعیت را تشکیل میدهند اما نرخ مشارکت آنها یک پنجم مشارکت مردان است،
در ایران بیش از ۳۲ میلیون زن در سن کار وجود دارد، که تنها حدود ۱۱.۴ درصد از زنان در سنین کار در ایران شاغل هستند، به عبارتی نزدیک به ۹۰ درصد از زنان بالای ۱۵ سال ایران هیچ شغلی ندارند. از این حیث بر اساس آمارهای بانک جهانی، فقط وضعیت عراق و یمن از ایران بدتر است.
اما درصد زنان بالای ۱۵ سالِ شاغل، در کشورهای اطراف ایران: در قطر ۵۷ درصد، در آذربایجان و ارمنستان ۵۶ درصد، در امارات ۴۹ درصد، در بحرین ۵۰ درصد، در عربستان ۲۹ درصد است.
براساس گزارش سالانه بانک جهانی با عنوان «زنان، تجارت و قانون» که به وضعیت کسب و کار زنان میپردازد، رتبه رژیم ایران در میان ۱۹۰ کشور ردیف پنجم از آخر قرار دارد،
از جمعیت زنان شاغل در ایران فقط ۳۷ درصد بیمه شغل دارند، یعنی ۱.۵ تا ۲ میلیون زن شاغل در کشورمان بیمه هستند،
گزارش مجمع جهانی اقتصاد میگوید نابرابری دستمزد در ایران تاجایی است که در مواردی مردان برای کار مشابه چهار برابر زنان دستمزد میگیرند.
اما زنانی هم که با بدبختی شغلی بدست بیاورند با مشکلاتی عدیدهای روبرو هستند، دستمزدهای ناچیز، ردههای پایین شغلی، موانع استخدامی، نبود ارتقا شغلی، نبود امنیت شغلی، خطر تعدیل و فهرستی از مشکلات دیگر.
رژیم در کنار کشورهایی مانند سومالی، سودان و تونگا همچنان از پیوستن به «کنوانسیون رفع هر گونه تبعیض علیه زنان» خودداری میکند، تا کنون ۱۸۷ کشور به این کنوانسیون ملحق شدهاند.
این رژیم ضد زن، ضد کارگر و ضد مردم ایران است پس تا سرپا باشد اوضاع همین است که هست.