راز سربهمهر پروژه بمبسازی خامنهای
رژیم آخوندی در تلهٔ اتمی گیر گرده؛ اما چه کسی از راز سربهمهر پروژهٔ بمبسازی رژیم پرده برداشت؟ پروژهیی که از ابتدا برای بقای دیکتاتوری ولایت فقیه طراحی شده بود
در این بخش از برنامه سرفصلهایی از افشاگریهای مقاومت ایران رو مرور میکنیم.
نخستین افشاگری در ۲۷ خرداد ۱۳۷۰ انجام شد، آقای محمد محدثین در یک کنفرانس مطبوعاتی در واشنگتن، از برنامه مخفی هستهیی رژیم بانام "طرح بزرگ" پرده برداشت. از جمله بودجه ۲۰۰میلیون دلاری برای طرح معروف به «پروژه معلم کلایه» در الموت قزوین.
در سالهای دههٔ ۷۰ مقاومت ایران ۹ افشاگری مهم دیگه انجام داد که در اونها تأسیسات ساغند یزد، مراکز مختلف هستهیی تحت پوشهای متفاوت در شهرهای اصفهان، کرج، دارخوین، معلم کلایه و بندرعباس افشا شد.
اما ۲۳ مرداد ۱۳۸۱: علیرضا جعفرزاده در کنفرانس مطبوعاتی در واشنگتن از سایت هستهیی نطنز و پروژه آبسنگین اراک پرده برمیداشت.
این افشاگری به یک بمب خبری تبدیل شد، اطلاعاتی که نه آژانس بینالمللی انرژی اتمی و نه هیچیک از سرویسهای اطلاعاتی دنیا از اون خبر نداشتن؛ اما سازمان مجاهدین خلق ایران با تکیه بر نیروهاش در داخل ایران، این اطلاعات رو کشف و افشا کرد. این آغاز باز شدن چشم جهان به تلاش حکومت آخوندی برای ساخت بمب اتمی بود و در بازرسیها معلوم شد که اطلاعات کاملاً دقیق و بینقص بود.
در سالهای بعد افشاگریهای مقاومت ایران برنامهٔ توسعه موشکی و کشتار جمعی، نصب ماشینآلات جدید در نطنز، افشای سایت هشتگرد، کلاهدوز، اصفهان و لویزان رو به جهان نشون داد و ادعاهای رژیم آخوندی رو بیاعتبار کرد
اما در ۲۰ شهریور ۱۳۸۳: محمد محدثین، مسئول کمیسیون خارجه شورای ملی مقاومت ایران، در یک کنفرانس مطبوعاتی در پاریس برای اولین بار جزئیات سایت بندرعباس، دومین تأسیسات بزرگ تبدیل سنگ اورانیوم به کیک زرد رو فاش کرد. یک روز بعد هم هزینههای میلیاردی رژیم برای اتمی افشا شد، اختصاص ۲میلیارد دلار برای سرعت بخشیدن به برنامهٔ هستهیی توسط شخص خامنهای، در ۲۷ آبان «مرکز آمادگی و فنآوری نوین پیشرفته دفاعی» رو افشا شد که زیر نظر محسن فخریزاده فعالیت میکرد.
سال ۱۳۸۳ با رگباری از افشاگریهای مقاومت ایران همراه بود از جمله افشای غنیسازی به شیوهٔ لیزری، افشای سایتهای اتمی لویزان و پارچین، موشکهای قدر و زلزال با توان حمل کلاهک هستهیی، تهیه پولونیوم ۲۱۰ و بریلیوم برای ساختن چاشنی بمب
اما یک افشاگری مهم دیگه در شهریور ۱۳۸۴ بود که دستیابی رژیم به تریتیوم و تلاش رژیم برای تکمیل رأکتور آبسنگین اراک توسط علی صفوی عضو کمیسیون خارجه شورای ملی مقاومت ایران در بروکسل افشا شد و بعد هم راهاندازی ۵۰۰۰ سانتریفوژ افشا شد.
در همین سال حفر و ساخت ۳هزار کیلومتر تونل، شرکتهای پوششی و مراکز آزمایشگاهی سپاه پاسداران و وزارت دفاع و در مجموع بیش از هزار گزارش درونی رژیم توسط مقاومت ایران افشا شد.
در اردیبهشت ۱۳۸۵ پروژه مخفی رژیم برای دستیابی به سانتریفوژهای پی ۲ و بمب اتمی از نوع ایمپلوژن افشا شد. در شهریور همون سال مراکز مونتاژ سانتریفوژهای پی ۲ افشا شد
۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۱ مقاومت ایران تلاشهای رژیم برای ساخت تسلیحات اتمی در ۷ بخش و اسامی ۶۰ تن از کارشناسها و فرماندهان دستاندرکار تحقیق و طراحی بمبسازی رژیم رو افشا کرد. این افشاگری در آستانهٔ مذاکرات رژیم و آژانس دستگاه دروغ رژیم آخوندی رو در آستانهٔ مذاکرات رو افشا کرد
در سالهای بعد سایت معدن شرق، جابهجایی سایت سپند، سایت صنایع نظامی اصفهان، نصب مخازن انفجار در تأسیسات پارچین، همکاری و تبادل با کرهٔ شمالی افشا شد و رسیدیم به ۵ اسفند ۱۳۹۳ و کنفرانس مطبوعاتی مقاومت ایران در واشنگتن برای افشای سایت بهکلی سری و زیرزمینی لویزان ۳
در تاریخ ۲۱ مهر ۱۳۹۶ دفتر نمایندگی شورای ملی مقاومت ایران با انتشار کتاب «قلب برنامهٔ اتمی رژیم ایران» اسناد مربوط به پروژهٔ نظامی و سایتهای نظامی رژیم بهنام مریوان رو منتشر کرد، افشای تحقیقات و ساخت چاشنی انفجار هستهیی متعلق به مجموعهٔ متفاض (مرکز تحقیقات و توسعه فنآوری انفجار و ضربه).
۱۲ بهمن ۱۴۰۳ مقاومت ایران برنامه مخفی آخوندها برای ساخت کلاهک اتمی روی موشکهای سوخت جامد با برد بیش از ۳ هزار کیلومتر در سایتهای موشکی شاهرود و سمنان رو افشا کرد.
اردیبهشت ۱۴۰۴، افشاگری بزرگ مقاومت ایران در بحبوحهٔ مذاکرات، به یک بمب خبری تبدیل شد، سایت رنگینکمان ـ ایوانکی در غرب استان سمنان، با برنامهٔ افزایش برد موشک بیش از ۳هزار کیلومتر برای حمل کلاهک هستهیی افشا شد.
نگاهی بود گذرا به بیش از ۳۴ سال افشاگریهای مقاومت ایران و نقش بیبدیلی که در ممانعت از دستیابی رژیم آخوندی به بمب اتمی ایفا کرد و دست کم ۲۰ سال رسیدن این رژیم را به یکی از اهرمهای استراتژیک در جهت بقای دیکتاتوری ولایت فقیه، به عقب انداخت.