اعتصاب کامیونداران در ۱۳۰ شهر و ۳۰ استان
بیش از یک هفته است کامیونداران برای حق و حقوقشان دست به اعتصاب زدند، در ششمین روز این اعتصاب، کامیونداران ۱۳۰ شهر در ۳۰ استان به این اعتصاب پیوستند.
نکته مهم این است که کامیونداران و رانندگان کامیون، بیش از ۹۰ درصد از جابهجایی کالاها در کشور را برعهده دارند. شمار رانندگان کامیون حدود ۹۰۰ هزار و شمار کامیونهای فعال بیش از ۴۰۰ هزار دستگاه ارزیابی میشود که روزانه میلیونها تن کالا، از جمله سوخت، مواد غذایی، آرد، محصولات کشاورزی و صنعتی را جابهجا میکنند. بنابراین اتحاد کامیونداران قدرتی بسیار عظیم است که با اتکا به آن میتوانند حق و حقوقشان را از حلقوم این رژیم بکشند.
رژیم البته با انواع و اقسام ترفندها تلاش میکند این اعتصاب را بشکند، از تهدید و دستگیری و تا تطمیع آن هم با ۵۰۰ لیتر گازوییل و حتی اشک تمساح ریختن برای محصولات کشاورزان، اما کشاورزان هم با کامیونداران ابراز همبستگی و همراهی میکنند
«آقا سلام امروز ۶ خرداد ۴۰۴ ما هم کشاورژیم اینم پیآزمون آماده و اینم نشا زده اونایی هستن که میگن دلتون بهحال کشاورز بسوزه به داد کشاورز برسین فلان چنان وای وای کشاورزا بدبخت شدن دار ضرر میکنن یه زحمتی بکشن. خوری اضافی نکنن شما اگه دلتون برای کشاورز میسوخت الآن یک ماهه مگه پیاز همه جا مجانی نبود مگه محصول کشاورز از بین نمیره مگه همه ضرر نمیکنن چطور بود همه لال بودین هیچکس دلش برا کشاورز نسوخت حالا که همه کامیوندارای با غیرت اعتصاب کردن دلتون بهحال من کشاورز سوخته خر خودتونین دو سه تا هم سوارتونه کامیوندارا دمتون گرم اجازه ندین کسی با این حرفا شما رو از مقصدتون منحرف کنه ادامه بدین دمتون گرم. دلتون برای پیازا هیچ وقت نمیسوخت همه کشاورزا ورشکست میکردن نمیگفتین وای کشاورز آخی گناه داره الآن شدین حامی کشاورز»
اما ببینیم خواسته کامیونداران چیست؟
اولین خواست کامیونداران کاهش قیمت طاقتفرسای بیمه رانندگان است، رژیم در قانون جدید خودش تغییراتی در حق بیمه کامیونداران انجام داده که «بر اساس این قانون، رانندگان در سه دسته تقسیمبندی میشوند گروه اول شامل رانندگان کامیون، تریلی و اتوبوس بینشهری است و کل دستمزدشان در ماه ۱۷ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان است و میزان حق بیمه این گروه طبق قانون، ۴ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان در نظر گرفته شده است» که این عدد بزرگی است. در حالیکه طبق استانداردها بیمههای عمومی بین ۵ تا ۱۰ درصد از دستمزد سهمشان است و نه ۲۶ درصد دستمزد.
خواسته بعدی کامیونداران: کاهش نرخ سوخت: «شرکت ملی نفت، سوخت مورد نیاز کامیونها را تأمین نمیکند» و «کامیون داران ناچار هستند گازوئیلی که باید با نرخ ۳۰۰۰ تومان تحویل بگیرند با قیمت ۶ هزار تومان خریداری کنند» یعنی در عمل رژیم قیمت سوخت را برای کامیونداران دو برابر کرده است.
سومین خواسته کامیونداران، پرداخت به موقع کرایه است: رانندگان وقتی بار را تحویل میدهند، برای دریافت کرایه گاهی اوقات تا ۴ ماه باید دوندگی کنند.
اینها خواستههای حداقلی کامیونداران است، البته آنان نسبت به گرانی لاستیک، لوازم یدکی، روغن، خرابی جادهها که وسایل نقلیه سنگین را نابود میکند، اعتراض دارند، اما همین خواستههای حداقلیِ کامیونداران و رانندگان نشان میدهد که چه استثمار وحشیانهای توسط خامنهای و نظام منحوس ولایت فقیه متوجه این قشر زحمتکش و محروم ایران است
البته بزرگترین مؤسسات و هلدینگهای تولید و توزیع در چنگال خامنهای و سپاه پاسداران است
خانم مریم رجوی، رئیسجمهور برگزیده مقاومت ایران، در رابطه با اعتصاب سراسری کامیونداران و رانندگان گفت: «آنها زحمتکشانی هستند که با کار طاقتفرسای شبانهروزی در سختترین شرایط بهسر میبرند، اما با شجاعت فریاد میزنند که دیگر به بیعدالتی تن نمیدهند. با اتحاد و اعتراض، نمیگذارند خون همکارانشان که در فاجعه بندرعباس بر زمین ریخته شد پایمال شود».
بله نظام آخوندی جز زبان زور و قهر هیچ زبان دیگری را نمیفهمد، و کامیونداران زحمتکش و البته همه اقشار مردم ایران میدانند که فقط «کف خیابون بهدست میآد حقشون!»